نماینده‌ی اصلاح‌طلب مجلس ششم و سردبیر مجله‌ی پایتخت کهن در یادداشتی نوشت: امروز، انتظارات به پایان می‌رسد و ترکیب هیات رییسه‌ی مجلس دهم مشخص می‌شود.
بنده به همراه جمعی از دوستان خوش فکرمان مثل استاد بهزاد نبوی تلاش کردیم تا آقایان لاریجانی و عارف به رقابت با هم نپردازند. دکتر عارف حاضر نشد حرف عقلای قوم و بزرگان جنبش روشنفکری دینی را بپذیرد.
به هرحال پا به عرصه‌ای گذاشت که اخبار ناخوشی برای جبهه‌ی اصلاحات را چند ساعت دیگر در پی خواهد داشت.
ما از روز اول به آقای عارف و دست‌اندرکاران لیست امید دلسوزانه گفتیم که حد نصاب 142 نفر را ندارید، اما گوش نکردند. شنبه طبق اظهارات دکتر وکیلی سخنگوی فراکسیون امید تعداد 115 نفر منتخب در نشست این فراکسیون حضور پیدا کردند. یعنی اینکه ما 27 کرسی تا رسیدن به حدنصاب کافی برای فتح کرسی‌های 12 گانه‌ی هیات رییسه کم داریم!
از سوی دیگر بنا بر اخبار موثق حدود 167 نفر از منتخبین مجلس دهم در گردهمایی متحدان لاریجانی در تالار مشروطه‌ی مجلس بهارستان حضور پیدا کردند. بیش از 52 نفر بیشتر از لیست امید یار کشی کرده‌اند!
آیا چنین رقابتی معقول است؟
آیا بهتر نبود حامیان عارف با لاریجانی به توافق می‌رسیدند و ترکیب هیات رییسه به صورت تساوی پنجاه -پنجاه بین طرفین تقسیم می‌شد؟
آیا بهتر نبود که حامیان عارف با لاریجانی به توافق می‌رسیدند تا چهره‌های تندی مثل حاج بابایی، محمد دهقانی و عبدالرضا مصری به هیات رییسه‌ی مجلس دهم نرسند؟
آیا بهتر نبود که اعتدال‌گرایان با عقلانیت با یکدیگر در شروع مجلس دهم تعامل می‌کردند؟
دوستان تصمیم گیرنده‌ی لیست امید وقتی دیدند عدد لازم برای رقابت با لاریجانی را ندارند، چرا با لجاجت کار رابه مصافی کشاندند که باخت ایشان به اصولگرایان محتمل است؟
واقعاً تأسف می‌خورم که چرا دوستان اصلاح طلب به تالی فاسد این رفتار و رقابت پی نبردند! حتما باید بیایند و ببازند تا ابهت 7 اسفند 94 و 10 اردیبهشت 95 مخدوش شود؟
اگر یکشنبه صبح لیست امید مفتضحانه رقابت را ببازد، چه کسی مقصر خواهد بود؟
عضو شوید
عضویت سریع
آمار
وب سایت:
آمار مطالب
آمار بازدید
